Wstęp

Sprzedaż używanych rzeczy odbywa się każdego dnia, w szczególności na różnego rodzaju portalach zakupowych. Istnieje duże zainteresowanie używanymi samochodami, maszynami budowlanymi/rolniczymi, łodziami, jachtami, a także sprzętem komputerowym i elektronicznym.

Nie w każdym przypadku zakup towaru używanego może być bezpieczny i nie mamy na myśli w tym artykule możliwości bycia oszukanym przez sprzedającego, co do parametrów i jakości danej rzeczy lub nie otrzymania jej w ogóle.

Niestety dokonując nabycia jakiegokolwiek przedmiotu z tzw. „drugiej ręki” powinno się szczególnie uważać na nietypowe okoliczności transakcji, które mogą sugerować, że przedmiot transakcji nie pochodzi z legalnego źródła.

Zignorowanie takich sygnałów może przynieść przykre konsekwencje na gruncie polskiego prawa karnego, z karą pozbawienia wolności włącznie - a wszelka argumentacja dotycząca braku wiedzy o tym, że z nabywaną rzeczą jest coś nie tak będzie po prostu nieskuteczna.

W tym artykule przyjrzymy się przestępstwu, jakim jest paserstwo nieumyślne.

W kontraktach handlowych przedsiębiorcy nadal zbyt małą uwagę przywiązują do takich zagadnień jak chociażby przejście ryzyka ze sprzedającego na kupującego. Opiniując lub negocjując różnego rodzaju umowy dla naszych klientów zwracamy szczególną uwagę na kwestie dotyczące przejścia ryzyka. Widzimy, że wiele sporów wynika z niedoświadczenia lub nieznajomości przez handlowców podstawowych zasad prawa umów.

Zdajemy sobie sprawę, że nie w każdym przypadku kupujący ma możliwość negocjowania warunków umowy. Tym bardziej istotne jest zrozumienie, jakie znaczenie prawne mają postanowienia umowy. Nie mamy tutaj na myśli tego, co wynika z treści poszczególnych zapisów, ale jakie szersze znaczenie mają dane postanowienia, czy to w kontekście kodeksu cywilnego, umów międzynarodowych lub prawa innego państwa. W zależności od tego, czy umowa jest zawierana pomiędzy polskimi przedsiębiorcami, czy jedną ze stron jest kontrahent zagraniczny. 

Doświadczenie pozwala nam przyjąć, że wszelkie regulacje dotyczące przejścia niebezpieczeństwa przypadkowej utraty, bądź uszkodzenia rzeczy są najczęściej nie tylko niedostatecznie uregulowane w umowach, ale również strony umowy nie do końca rozumieją prawne znaczenie przejścia ryzyka narażając się w ten sposób na zbędne ryzyko.

→ Jak zatem ustalić kiedy ryzyko uszkodzenia, bądź przypadkowej utraty rzeczy przechodzi na drugą stronę umowy?

→ Co w sytuacji, gdy towar przekazywany jest kupującemu za pośrednictwem osoby trzeciej (np. przewoźnika)?

→ Co z kwestią zbadania rzeczy?

→ Co z umowami międzynarodowymi?

→ Dlaczego przejście ryzyka jest tak istotne?

Zachęcamy na zapoznania się z naszymi rozważaniami na temat przejścia ryzyka w umowach.